Blog

Hoe dieper onderzoekers zich verdiepen in het dierenrijk, hoe meer we leren over de verschillende persoonlijkheden en intelligentie van dieren. Wist je bijvoorbeeld dat kraaien onze gezichten kunnen herkennen en dat een dier kan onthouden of hij op een positieve of negatieve manier is behandeld. Onze persoonlijkheid is een aspect van ons karakter dat bepaalt wie we zijn. Begrijpen wie je hond is, op basis van zijn persoonlijkheidstype, helpt je erachter te komen waarom hij op een bepaalde manier handelt en definieert zijn gedragskenmerken als individu.

Verschillende persoonlijkheden

Net als wij vallen honden in verschillende persoonlijkheidstypen en kunnen ze meer dan één type vertonen. We kennen allemaal iemand waarvan het leven een groot feest is, iemand die stil en gereserveerd is, of iemand die doet wat nodig is om vooruit te komen. Onze hondenvrienden passen in vijf soorten persoonlijkheden. Als je weet dat jouw hond je helpt potentiële gedragsproblemen te voorkomen voordat ze uit de hand lopen. En als je begrijpt hoe je trouwe viervoeter in een bepaalde situatie zou kunnen handelen. Zijn ontwikkeling en persoonlijkheid is gebaseerd op zijn opvoeding, omgeving, ras en eigenwaarde.

De zelfverzekerde hond

De zelfverzekerde hond is een geboren leider van het peloton. Hij is een teamspeler en meer dan bereid om de touwtjes in handen te nemen. Een zelfverzekerde hond kan ook dominant zijn. Harde discipline of trainingsmethoden met dit persoonlijkheidstype kunnen ertoe leiden dat hij agressieve neigingen vertoont. Deze hond voelt zich veilig in zijn omgeving en heeft een zelfverzekerdheid gedrag. Dit is terug te zien in zijn lichaamstaal. Dit persoonlijkheidstype zie je vaak bij rassen als de Rottweiler, Doberman en Duitse herder. 

De juiste training kan veel invloed hebben op dit persoonlijkheidstype. Het kan ervoor zorgen dat het agressieve gedrag van de hond wordt versterkt, of juist wordt verminderd. Dit zal grotendeels afhangen van de omgeving en het baasje. Om een deel van zijn agressie in bedwang te houden, heeft dit type hond veel lichaamsbeweging nodig

De verlegen hond

De verlegen hond is afstandelijker en vormt mogelijk geen sterke band met een eigenaar die hij niet als zijn leider ziet. Sommige rassen zijn van nature onafhankelijk en in staat om een ​​zeer hechte band te ontwikkelen met het familielid dat de leiding neemt als een eerlijke, geduldige en sterke leider. Hij moet de ruimte krijgen en als je hem probeert te dwingen iets te doen wat hij niet wil, zal dit niet werken. Je kunt het vertrouwen en respect van deze hond gemakkelijk verliezen als je hem blootstelt aan hardhandige behandeling.

Dit type persoonlijkheid komt vaak voor bij honden die geïsoleerd zijn of die weinig contact met mensen hebben gehad. Je ziet het ook vaak bij honden die een groot deel van hun leven met meer dominante rassen hebben geleefd.

De sociale, blije hond

De sociale hond staat altijd klaar om iedereen die hij ontmoet te begroeten, of hij ze nu kent of niet. Hij kan goed overweg met andere honden en katten. Honden met een gelukkige persoonlijkheid die geen basiscommando’s hebben geleerd, zoals zitten of zitten, zullen snel in de problemen komen omdat ze op mensen springen wanneer ze hen begroeten. Deze hond kan overdreven opgewonden raken, vooral rond kinderen, en een grote hond kan ze bang maken.

De verlegen hond

De verlegen hond heeft een eigenaar nodig die kalm, consistent en geduldig begrip kan geven, met een gevoeligheid voor zijn behoeften en gevoelens. Een verlegen hond houdt er niet van in ongemakkelijke situaties of rond plotselinge of harde geluiden te zijn. Schreeuwen en harde trainingsmethoden of -discipline kunnen ervoor zorgen dat dit type persoonlijkheid stopt en het vertrouwen verliest. Een hardhandige behandeling kan deze hond ertoe aanzetten onzekerder, angstiger of agressiever te worden. Het is belangrijk om een ​​verlegen hond voldoende kansen te geven om te slagen om zijn zelfvertrouwen te vergroten. Dagelijkse lichaamsbeweging is belangrijk om zijn geest te stimuleren. Hij heeft geruststelling nodig van degene van wie hij houdt om zich veilig en geborgen te voelen.

De hond die zich goed kan aanpassen

Deze hond is enthousiast om te behagen en de gemakkelijkste van de vijf persoonlijkheden om te trainen. Deze hond kan goed overweg met andere honden, katten en mensen. Hij volgt graag de bevelen op van zijn eigenaar, die hij als zijn leider ziet. Dit is een gemakkelijk te controleren hond – coöperatief, zachtaardig en aanhankelijk – die een geweldig gezinshond maakt. De aanpasbare persoonlijkheid zou een goede kandidaat zijn als therapiehond.

Dominante honden

De dominante persoonlijkheid is eigenlijk een misvatting. Dominantie is geen persoonlijkheidstype, het is een term die wordt gebruikt om een ​​relatie te beschrijven tussen twee of meer dieren die beiden toegang hebben tot partners, voedsel, onderdak of slaapruimtes.

Het alfamannetje in een wolvenpakket is niet het meest agressieve. Het is degene die zijn roedel eerlijk en met een gerust hart kan leiden om een ​​onderlinge werkrelatie te onderhouden die de hele roedel ten goede komt.

Honden zijn ver verwijderd van hun neven en nichten van wolven. Een hond proberen te trainen op basis van de hiërarchie van een wolvenpakket kan ertoe leiden dat een hond zijn baas wantrouwend wordt. Honden proberen hun baas niet te domineren, en hardhandige trainingstechnieken of discipline werken averechts, waardoor sommige honden reageren met agressie. Het trainen van een hond gebeurt met positieve bekrachtiging en zeker niet met kracht.

Als je begrijpt welke persoonlijkheid je hond is, voorkom je onnodige confrontaties bij het trainen of socialiseren van hem. Niet alle honden vinden het leuk om bij andere honden te zijn, en daar is niets mis mee. Weten waarom jouw hond zich gedraagt ​​zoals hij doet, is een onderdeel van het opbouwen van een sterke band en een gezonde relatie die een leven lang meegaat.

Het COVID-19 Coronavirus (officieel: 2019-nCoV), het virus dat momenteel heerst, is een nieuwe variant van de reeds bekende virussen uit de Corona familie. Sinds 2 weken heeft het virus ook voet aan Nederlandse bodem gezet met de eerste besmettingen. Goede hygiëne is het belangrijkst om besmetting te voorkomen. Maar kunnen honden en katten besmet worden en kunnen mensen ziek worden van hun dieren. Hieronder veel voorkomende vragen omtrent het virus.

Is het coronavirus gevaarlijk voor de hond en kat

Hier is nog veel onduidelijkheid over. Het is een nieuw virus dat vanuit de dierenwereld naar mensen is overgeslagen. Voor mogelijke besmettingen van honden en katten is op dit moment echter nog geen bewijs. Omdat het nog zo’n nieuw virus is kan echter nog niets met 100% duidelijkheid gezegd worden.

Zo is er een eerste geval gemeld van een hond die licht positief testte voor het virus. De test op deze hond heeft aangetoond dat het virus uitwendig aanwezig was op het hoofd van het dier, maar of het dier ook daadwerkelijk besmet is (of dat het uit de lucht neergedaald is op het dier) is onduidelijk. Voor de overheid van Hong Kong is deze besmetting wel reden om dieren van besmette mensen ook binnen te laten houden.

Besmetting

De kans dat het virus overslaat van mensen naar dieren is volgens experts uiterst klein volgens. Dit omdat het nog een nieuw virus betreft valt nog niets met volle zekerheid te zeggen omtrent de besmettelijkheid tussen mens en dier.

Bij deze recente uitbraak is het niet bekend of huisdieren dragers kunnen zijn van de ziekte. Om die reden dienen gebruikelijke hygiënerichtlijnen te worden nageleefd wanneer huisdieren (mogelijk) zijn blootgesteld aan personen die mogelijk besmet zijn.

Moeten we ons ongerust maken

Vooralsnog is dit niet nodig. Besmetting van mens op dier en dier op mens is nog niet bekend en lijkt onwaarschijnlijk. Katten en honden kunnen dus gerust naar buiten.

Bevindt de bron van besmetting zich bij dieren?

Het eten van besmette wilde dieren lijkt de oorzaak van de huidige uitbraak. Vermoed wordt dat het virus op mensen is overgesprongen via vleermuizen, een lekkernij in China. Virussen die sterk verwant zijn aan het nieuwe Coronavirus komen veel voor onder deze zoogdieren. SARS en MERS ( virussen die een aantal jaar geleden op mensen zijn overgedragen) komen ook voor bij deze diersoorten en die zijn sterk verwant zijn aan het huidige virus.

Echter, op de markt waar de huidige uitbraak zijn oorsprong vindt, lijken vleermuizen niet te worden verhandeld. Daarnaast is het in deze tijd van het jaar ongebruikelijk dat vleermuizen te koop zijn. Een optie die daarom ook realistisch geacht wordt, is dat het via andere diersoorten op mensen heeft overgebracht. Zo werden er wel dromedarissen en civetkatten verhandeld, dieren die al eerder mensen besmette met soortgelijke virussen (dromedarissen worden gezien als oorzaak van de uitbraak van het MERS virus en civetkatten zorgden voor menselijke besmetting met SARS).

Coronavirussen komen in meerdere varianten voor, honden en katten zijn gevoelig voor eigen soorten. Het is echter niet aangetoond dat deze varianten via onze huisdieren kunnen worden overgebracht op mensen. 

Hoe gaat de verspreiding

De oorsprong van het huidige virus is niet helemaal met zekerheid te achterhalen. Vermoed wordt dat de eerste menselijke besmetting op een Chinese vismarkt waar ook andere dieren verhandeld worden heeft plaatsgevonden. In Nederland is vooralsnog geen enkele reden om aan te nemen dat dieren besmet zijn.

Voor grootschalige verspreiding via vogels (zoals we bijvoorbeeld bij de vogelgriep zien) hoeven we zeker niet bang te zijn. Zoogdieren zijn vatbaar voor virussen uit de corona-familie.

Let op: is je huisdier ziek en ben je ongerust? Raadpleeg in dat geval altijd een dierenarts!

Alweer onze 3e blog over bekende instagram huisdieren, met vandaag @puggiejameswalter. Zoals altijd, bedankt voor de leuke inzending!

Hoi daar!

Ik ben James, ook wel Bakkie Baklap, misschien wel de leukste (mops)hond uit Amersfoort. Ik woon daar samen met mijn papa, mama en poeszus Alberto. Bijna een jaar hebben mijn ouders op mij moeten wachten, maar het was elke minuut extra wachten waard. Ik kom uit Gouda, gefokt door Ernan van The Rocking Flatlands. Daar kwam ik ter wereld als Daddy Yar of the Rocking Flatlands, roepnaam James. Die naam hadden mijn ouders al jaren in gedachten voordat ze mij in huis namen. Ik lijk als twee druppels water op mijn hondenmama, waar mijn ouders meteen verliefd op werden zodra ze haar zagen. Een prachtige mops met heel veel ondeugd in haar lijfje.

Over de mopshond valt veel te zeggen, maar één van de omschrijvingen die echt op mij van toepassing is ‘Veel hond in een klein jasje’. Met slechts zo’n 7 kilo schoon aan de haak ben ik als mannetje klein van stuk, maar ik wil zelf vooral geloven dat ik minstens 70 kilo weeg.

Hoe dat precies tot uiting komt? Ik loop bijvoorbeeld heel stoer, met mijn borst vooruit. Ik duw mijn pap en mam uit elkaar om zelf het beste plekje op de bank of in het bed te hebben (ja, ik slaap elke nacht in bed – soms tussen m’n ouders in, en soms op hun hoofd). Andere honden (ook al wegen zij daadwerkelijk wel die 70 kilo) ga ik ook niet uit de weg. En ik sta vooral overal met mijn eigenwijze snuit vooraan en zorg ervoor dat iedereen me gezien en bewonderd heeft.

In het dagelijks leven ga ik met mama mee naar kantoor, en daar moeten de postbodes het soms ook ontgelden: luid blaffend ontvang ik ze en ik blijf net zo lang bezig totdat ze me een aai over mijn bol geven, want: geen aandacht, daar houd ik niet van.

Ik ben ook vaak bij oma, waar mijn hondentantes Guusje en Cato wonen. Ik ben dol op die oudere dames, maar ze hebben me ook onder de duim! Dus meestal lig ik lekker in een mandje te snurken en scharrel ik bij oma in de keuken in de hoop dat er wat lekkers op de grond valt.

Mijn lievelingssnacks zijn banaan en appel. Als er boodschappen gedaan zijn en er komt een tros bananen uit de tas, ben ik meteen van de partij. En collega’s van mama kunnen geen banaan of appeltje eten zonder deze met mij te delen. Van een collega – die sinds kort weg is, tot mijn grote verdriet – kreeg ik altijd om 16 uur appel. Soms wilde ze dit nog wel eens vergeten, maar dan zat ik om 16.01 naast haar om mijn appelsnackjes op te eisen.

Nog wat adviezen en tips voor de toekomstige mopshondbezitter: we verharen enorm veel (vooral als je mops een dubbele vacht heeft zoals ik). Dat maakt mijn ouders helemaal niks uit, maar de volgende bank wordt er wel eentje zonder suède. En het bed is ook een slagveld van blonde haartjes. Maar goed, dat zijn mijn fibres of love of pug glitter en dat hoort er allemaal bij.

Daarnaast: zorg ervoor dat we niet te veel eten, want we worden erg snel dik en dat is niet bevorderlijk voor onze ademhaling. Ik ben wel dol op snackies en sta altijd met mijn platte neusje vooraan als er eten in het spel is, dus dat is soms best lastig. Ik wandel zeker 1,5 uur per dag en in het weekend gaan we vaak naar het bos of het strand. Dan lig ik ook meteen de rest van de middag en avond te snurken, lekker rustig!

Maar vooral: ik ben een hondje waar je verliefd op wordt en elke dag meer van gaat houden. Dat doen mijn mama en papa niet anders.

Meer van mij zien? Volg me dan op Instagram! Je vindt me onder @puggiejameswalter of klik hieronder op ‘profiel bekijken’ om direct naar mijn profiel te gaan.

De belevingswereld van de hond

Lange tijd werd binnen de wetenschap aangenomen dat dieren geen emoties kenden. En om nog maar niet te spreken over een bewustzijn. Sinds een aantal jaren staan deze onderwerpen weer volop in de belangstelling. Dit heeft te maken met de sterk verbeterde onderzoeksmethoden. Maar ook met het feit dat dieren een steeds belangrijkere plaats binnen onze maatschappij innemen. In veel tijdschriften, kranten en boeken wordt hier tegenwoordig dan ook aandacht aan besteed.

Dat honden in staat zijn plezier te hebben en te maken, is voor de meeste mensen eigenlijk wel een vaststaand gegeven. Zelfs binnen de wetenschappelijke wereld is er een groeiende acceptatie voor het bestaan van dergelijke gevoelens bij dieren. Natuurlijk zullen de meningen hierover altijd verdeeld blijven.

Maar wil het feit dat onze honden plezier ervaren ook zeggen dat zij over een gevoel voor humor beschikken? Bij het beantwoorden van deze vraag is het van belang dat we rekening houden met de capaciteiten van het dier. Honden zijn immers niet in staat grappen te vertellen of onderscheid te maken tussen de vele verschillende soorten van humor zoals mensen dat kunnen. We moeten het bewijs dus zoeken op een meer basaal niveau. In het kader daarvan is het interessant om eerst eens te kijken naar een aantal onderzoeksresultaten die betrekking hebben op dit onderwerp. Vervolgens is het ook van belang om onze eigen ervaringen onder de loep te nemen en te bepalen in hoeverre we uitsluitsel kunnen geven over het bestaan van een gevoel voor humor bij honden.

Evolutionaire relaties

Ten eerste is het emotionele aspect van humor erg belangrijk. Dit aspect heeft vooral betrekking op het ervaren van vreugde en plezier. Mensen uiten dit bijvoorbeeld door hardop te lachen. Uit verschillende onderzoeken is echter gebleken dat ook dieren in bepaalde situaties geluiden maken die voor lachen zouden kunnen doorgaan.

Zo ontdekte de Amerikaanse neurowetenschapper Jaak Panksepp dat ratten tijden het spelen specifieke hoge geluidjes van 50 kHZ voortbrengen. Dit bracht de onderzoekers op het idee te kijken hoe de ratjes zouden reageren als zij positief gestimuleerd werden door middel van kietelen. Wederom maakten de ratjes dezelfde geluiden, het waren er zelfs meer dan tijdens gewoon spel met soortgenoten.

Volgens Panksepp wijzen deze resultaten erop dat de ratten daadwerkelijk plezier beleefden. Tevens is hij van mening dat veel van de oude, door de evolutie verkregen hersenstructuren dienen als de fundamenten voor emotionele ervaringen. Deze subcorticale, ofwel dieper gelegen, systemen delen wij met alle andere zoogdieren. Het is dus heel aannemelijk dat de ratten inderdaad plezier hadden en blij waren. Aanvullend bewijs voor dit gegeven is het feit dat het dopaminesysteem in de hersenen zowel bij mensen als dieren een grote rol speelt bij het ervaren van positieve gevoelens. De ratten bleken dan ook dezelfde ‘lachende’ geluiden te maken als dit systeem bij hen neurochemisch gestimuleerd werd. Uitgaande van bovengenoemde resultaten kunnen we wel zeggen dat het er sterk op lijkt dat de geluiden die de ratten produceren een evolutionaire relatie hebben met menselijk gelach.

Toekomstig wetenschappelijk onderzoek zal verder moeten uitwijzen in hoeverre wij andere hersenstructuren en mechanismen delen met dieren.

Kan een hond lachen

Ook een hond maakt bepaalde geluiden als ze aan het spelen zijn. Kunnen we dit dan ook omschrijven als ‘lachen’? De Amerikaanse dierengedragsdeskundige Patricia Simonet denkt van wel. Zij heeft onderzoek gedaan naar deze geluiden en kwam tot de ontdekking dat honden minstens vier opvallende vocale patronen gebruiken tijdens het spelen: grommen, blaffen, janken en een patroon wat zij omschrijft als ‘een duidelijk hoorbare, geforceerd-hijgende ademhaling’.

De eerste drie geluiden worden ook in andere situaties gehoord maar de honden maakten het laatste geluid exclusief tijdens het uitdagen tot spel en tijdens het spelen zelf. Het was dus ook een manier om aan te geven dat er geen sprake was van kwade intenties. Simonet noemt het geluid ‘de hondenlach’ en volgens haar lijkt het erg op de menselijke lach, maar dan zonder de vocale klinker.

Door de hondenlach te imiteren, waren zelfs de onderzoekers in staat de honden uit te dagen tot spel, zo sterk bleek het signaal te zijn. De honden reageerden door de spelbuiging aan te nemen en de onderzoekers uitermate vrolijk te benaderen. Samenvattend kan men zeggen dat de hondenlach, net als de geluiden die de ratten maakten, alleen gebruikt wordt tijdens positieve situaties met een hoog spelelement. Situaties waarin zij overduidelijk plezier beleven.

Bij mensen is het zo dat lachen en humor kunnen leiden tot een vermindering van nervositeit, stress en spanning. Simonet wilde kijken of dit bij honden ook het geval was en liet de opgenomen geluiden horen aan honden in een asiel. Hierbij werd van tevoren bepaald hoe hoog het stressniveau van de aanwezige honden was. Het terugspelen van het geluid van de hondenlach resulteerde in een significante afname van stressgerelateerde gedragingen. Daarnaast was er sprake van een toename in pro-sociaal gedrag. Zo zochten de honden bijvoorbeeld toenadering tot de onderzoekers en likten zij aan hun mondhoeken.

Sociale interactie

Willen we iets kunnen zeggen over humor bij honden, dan moet er dus vooral gekeken worden naar het speldrag, naar de sociale interacties met andere honden, en naar de sociale interacties met mensen. Dit zijn de situaties waarin allerlei positieve emoties een rol spelen, waaronder de emoties die van belang zijn bij het hebben van een gevoel voor humor en het tot uiting brengen hiervan. Daarnaast mag het inmiddels duidelijk zijn dat humor een sterk sociaal aspect heeft. Bij het beschrijven van de gedragingen en interacties die plaatsvinden tijdens spel, zijn we vooral afhankelijk van onze eigen observaties en interpretaties. Deze krijgen vorm door het vertellen van anekdotes. In de wetenschappelijke wereld worden anekdotes niet als bewijs gezien maar ze kunnen wel een belangrijke bron van informatie vormen, mits er op een zorgvuldige en kritische manier mee wordt omgegaan.

Er zijn veel verschillende voorbeelden te noemen van gedrag dat tijdens het spelen kan worden waargenomen; honden rennen elkaar achterna, stoeien, bijten elkaar zachtjes, duwen elkaar op de grond, enzovoort. Hierbij zijn er wel sociale gedragsregels die in acht moeten worden genomen. Het spelen moet immers plaatsvinden met wederzijdse instemming, het is een vrijwillige activiteit. Honden maken bij het overbrengen van hun goede intenties dan ook gebruik van verschillende spelsignalen, zoals de speelbuiging.

Om nu te kunnen spreken van de aanwezigheid van een gevoel voor humor, moeten bepaalde gedragingen min of meer bewust worden uitgevoerd. Het doel is een reactie bij de ander te weeg te brengen. Dit bewustzijnsaspect komt bij honden tot uiting in de intenties waar ik hierboven over spreek; zij dagen de ander bewust uit tot spel. Ook tijdens het spelen voeren zij in ieder geval een aantal acties uit die ‘bedacht’ moeten zijn.

Zo verstopt één van mijn honden zich bijvoorbeeld vaak achter de auto en wacht tot een andere hond hem komt zoeken. Vervolgens rent hij rond de auto en maakt allerlei schijnbewegingen zodat de ander hem niet te pakken kan krijgen. Voor de honden zelf is dit waarschijnlijk niet minder komisch dan voor de mensen die dit soort acties waarnemen.

Een ander voorbeeld van het intentionele karakter van hun spel is het feit dat ze het vaak ook leuk vinden om mensen uit te dagen. Het is daarbij opvallend dat zij er in veel gevallen op uit lijken te zijn ons echt aan het lachen te maken. Meestal gaan ze zich namelijk nóg gekker gedragen als ze dit doel bereikt hebben. Ze moeten dus zowel bewust zijn van hun eigen intenties als van de gemoedstoestand van de betreffende persoon.

Uit deze en tal van andere voorbeelden kunnen we opmaken dat honden besef hebben van zaken die grappig zijn. Voorlopig ondersteunen de besproken resultaten betreffende de ratten- en de hondenlach deze bewering, al zal er nog veel nader onderzoek moeten plaatsvinden.

Honden zullen nooit in staat zijn de ver ontwikkelde en veelzijdige vorm van menselijke humor te evenaren, maar ik denk dat we er wel van kunnen uitgaan dat zij over een eigen, ‘honds’ gevoel voor humor beschikken.

Verwondingen bij paarden zoals wonden of zwellingen van zacht weefsel zijn meestal gemakkelijk te herkennen. Problemen die niet voor het oog zichtbaar zijn, kunnen echter onopgemerkt blijven. Denk hierbij bijvoorbeeld aan tandproblemen. Deze worden vaak niet opgemerkt omdat niet alle tanden direct zichtbaar zijn en enkel te onderzoeken is met speciale apparatuur.

Er zijn echter enkele subtiele klinische symptomen die de eigenaar kunnen waarschuwen voor een tand- of mondprobleem. Het is belangrijk om regelmatig een paardentandarts het gebit te laten bekijken. Een volledig onderzoek vereist het verdoven van het paard, zijn mond open houden met een speculum en een sterke lichtbron en een tandheelkundige spiegel gebruiken om alle tanden te visualiseren. Het omvat ook het handmatig controleren op losse tanden of andere problemen.

Meest voorkomende tandproblemen

Sommige aandoeningen zijn uniek voor het groeiende of geriatrische paard, terwijl andere op elke leeftijd kunnen voorkomen.Hieronder de meest voorkomende tekenen van tandproblemen en hun mogelijke oorzaken.

• Laten vallen van voer: scherpe punten van normale kauwslijtage kunnen ertoe leiden dat een normaal kieskeurig paard van eetpatroon veranderd. Vaak laat het paard veel voer vallen. Andere oorzaken zijn losse of gebroken tanden, parodontitis (ontsteking), malocclusies (dat de tanden slecht op elkaar passen). Veel paarden laten normaal gesproken voer vallen als ze tijdens het eten rondkijken of als ze snel eten.
• Plotseling geen hooi of graan eten Bij paarden jonger dan 5 jaar kan pijn vóór, tijdens of na het verliezen van een melktand kauwen onaangenaam en moeilijk maken. Bij paarden ouder dan 20 kunnen losse tanden het kauwen bemoeilijken.
• Het laten vallen van klontjes hooi. Dit kan secundair zijn aan pijn door scherpe punten op de tanden, denk hierbij aan een oud paard.

• Eten met het hoofd naar één kant door pijn in de mond. Scherpe punten aan een kant van de mond, kunnen ertoe leiden dat het paard probeert zijn eetpatroon aan te passen door zijn hoofd te draaien of te kantelen.
• Meer kwijlen dan normaal. Het lichaam van het paard kan de speekselproductie verhogen in een poging iets scherps te smeren of het mogelijk gemakkelijker te maken om te kauwen en zijn voer in te slikken, opnieuw in reactie op pijn.
• Afvallen. Dit kan op elke leeftijd voor komen door een tand- of mondprobleem. De meest voorkomende klinische gevallen van gewichtsverlies betreffen verouderde paarden die geen grofstengelig hooi kunnen eten vanwege een verminderde maalcapaciteit.
• Lastig met het hoofdstel. Pijn in de mond kan ertoe leiden dat het paard negatief reageert wanneer hem wordt gevraagd om te werken.

• Zachte of harde asymmetrische zwellingen. Jonge paarden kunnen normale symmetrische benige zwellingen, uitbarstingscysten genaamd, ontwikkelen als reactie dat de kiezen doorkomen. Als de zwellingen asymmetrisch zijn of het paard reageert met pijn bij palpatie, beschouw ze dan als abnormaal.
• Eenzijdige neusafscheiding met een geur. Vier tot zes kiezen zijn verbonden met de sinussen in het hoofd van het paard. Een abces van elk van deze tanden kan leiden tot een secundaire sinusinfectie. Afvoer van de geïnfecteerde sinus zal het neusgat aftappen. Het is meestal geel en heeft een geur die je misschien ruikt zodra je de schuur of stal binnenloopt.
• Mondgeur. Mondgeur komt van voedsel dat tussen kiezen of gebroken tandfragmenten zit.

Conclusie

Een paardeneigenaar kan alle bovengenoemde tekens gemakkelijk detecteren door regelmatig het hoofd van zijn of haar paard te controleren op afwijkingen en het dier te zien eten. Regelmatige tandheelkundige onderzoeken door een dierenarts zullen de eigenaar ook waarschuwen voor eventuele problemen waarop hij moet letten.

Wat probeert je hond je te vertellen? Honden hebben een taal waarmee ze hun emotionele toestand en hun bedoelingen kunnen communiceren. Hoewel honden geluiden en signalen gebruiken, is veel van deze informatie die ze verzenden via hun lichaamstaal, met name hun gezichtsuitdrukkingen en lichaamshoudingen.

Als je begrijpt wat je hond zegt, kun je veel nuttige informatie krijgen. Denk hierbij aan wanneer je kan zien of je hond bang of nerveus is of wanneer hij zelfs in de aanval wil gaan.

Hieronder de verschillende houdingen van een hond waarmee hij iets wil vertellen.

Relaxed Benaderbaar

Deze hond is ontspannen en tevreden. De hond maakt zich geen zorgen en voelt zich niet bedreigd. Benader altijd onbekende honden met voorzichtigheid en begroet de hond niet rechtstreeks, zelfs als ze ontspannen lijken. Laat de hond altijd eerst aan je hand ruiken.

Een alerte hond

Als de hond iets interessants of iets ontdekt heeft wat hij niet kent, dan geeft het dier signalen aan dat hij nu alert is en oplet terwijl hij de situatie beoordeelt om te bepalen of er een bedreiging is of dat er actie moet worden ondernomen.

Dominant agressief

Dit is een zeer dominant en zelfverzekerd dier. Hier drukt hij niet alleen zijn sociale dominantie uit, maar dreigt hij ook dat hij agressief zal handelen als hij wordt uitgedaagd. Wanneer je weet of je hond dominant of onderdanig is, kan dit je erg met de relatie van je hond helpen. Ook wordt je je meer bewust van hoe andere honden om je heen kunnen handelen.

Bang maar niet onderdanig

Deze hond is bang maar is niet onderdanig en kan aanvallen. Een hond geeft deze signalen over het algemeen wanneer hij rechtstreeks wordt geconfronteerd met de persoon die hem bedreigt. Honden die angstig zijn, kunnen moeilijk zijn en kunnen bijten.

Gestrest en onrustig

Deze hond staat onder druk van omgevingsstress. Deze signalen zijn echter een algemene “uitzending” van zijn gemoedstoestand en zijn niet specifiek gericht aan een ander individu.

Angstig en bezorgd

Deze hond is enigszins angstig en biedt tekenen van onderwerping. Deze signalen zijn bedoeld om het individu te kalmeren dat een hogere sociale status heeft of die de hond als potentieel bedreigend beschouwt. Dit om verdere uitdagingen te vermijden en conflicten te voorkomen. Als de hond deze symptomen altijd vertoont, voelt hij zich mogelijk niet op zijn gemak in zijn omgeving.

Onderwerping

Deze hond geeft totale overgave en onderwerping aan. Hij probeert te zeggen dat hij zijn lagere status accepteert door te gaan liggen of kruipen voor een hogere of dreigende persoon. Dit in de hoop een fysieke confrontatie te vermijden. Ook laat de hond weleens wat druppeltjes plas vallen.

Speelsheid

Dit is de basisuitnodiging om te spelen. Het kan gepaard gaan met opgewonden blaffen of speelse aanvallen en terugtrekkingen. Deze set signalen kan worden gebruikt als een soort “leesteken” om aan te geven dat eerder ruw gedrag niet als een bedreiging of uitdaging was bedoeld.

Onze tweede blog over bekende Instagram huisdieren, met deze keer @botoxx_the_sharpei. Bedankt Angela voor het insturen van dit leuke artikel!

Hallo beste lezer,

Ik ben Botox, een bijna 4 jaar oude Shar-Pei teef en woon onder de rook van Rotterdam.

Oorspronkelijk kom ik uit Oekraïne maar ik ben al vroeg verhuisd naar België alwaar ik Nederlands heb gestudeerd. Inmiddels woon ik al een half jaar gelukkig met mijn nieuwe  gezin in Nederland.

Ik ben een logge lieve goedzak met heel veel rimpels maar voel me nog jong. Rimpels horen nu eenmaal bij ons ras. Ik ben niet eenkennig maar kijk wel altijd de kat uit de boom en beslis zelf of ik iemand wel of niet mag en zal dit ook laten merken. 

De Shar-Pei, ik dus, is een Chinese jacht- en waakhond die reeds eeuwen bestaat. De stad Dialak in de provincie Kwun Tung is waarschijnlijk de plaats van oorsprong. De Shar-Pei werd gebruikt voor bewaking van het erf en de jacht op wilde varkens. Vanaf 1947 dreigde het ras door hongersnood en door invoering van extreem hoge hondenbelasting bijna uit te sterven. In 1973 werd door de Hongkong Chinees Matgo Law een reddingsactie voor dit ras opgestart door vanuit Hongkong de Shar-Pei te verschepen naar andere delen van de wereld. In 1979 konden we dit bijzondere ras voor het eerst in Europa begroeten. Ik denk dat ik zo dus in de Oekraine beland ben al spreek ik geen Chinees. Ik lust het echter wel.

De aanhankelijkheid voor mijn “gezin”, mijn opmerkelijke intelligentie en kindvriendelijkheid maken mij tot een bijzonder fijne huishond al zeg ik het zelf en ben daar door mijn baasje ook op geselecteerd waarschijnlijk. Het was dat of door mijn hoog aaibaarheidsgehalte vanwege de vele kreukels haha. Ik ben zeker geen alledaagse hond, maar wel een leuke, een lieve en eigenlijk best wel een bijzondere, als ik dat zo bescheiden over mijzelf mag zeggen.

Last hebben ze absoluut niet van me want ik hang snurk en lig graag op een hoekje van de bank. Ik rust echter wel altijd met één oor omhoog want als er iets eetbaars valt ben ik er als eerste bij. Mijn gezinnetje is denk ik ook wel blij met mij want ik krijg goed vers vleesvoer, diverse extra’s, aandacht en ze hebben zelfs een instagram voor me aangemaakt. Ondanks mijn kreukels sta ik er goed op. Dus als jullie nog meer van me willen weten of zien ben ik daar te vinden onder de naam botoxx_the_sharpei

Poot: Botox

Klik hieronder op ‘profiel bekijken’ om direct naar het profiel te gaan en deze te volgen!

Honden letten veel beter op wat mensen zeggen dan dat we eigenlijk dachten. Holly Root-Gutteridge, psycholoog aan de Universiteit van Sussex in het Verenigd Koninkrijk, liet 70 honden van verschillende rassen luisteren naar geluidsopnames van mensen die 6 Engelse woorden zeiden. De honden hadden deze stemmen nooit eerder gehoord en de woorden verschilden alleen in klinkers van elkaar, zoals ‘had’, ‘hid’ en ‘who’d’.

Elke opname was dusdanig aangepast dat het dezelfde toonhoogte had. Hierdoor waren de verschillen in klinkers de enige aanwijzingen die de honden hadden. Hoe mensen de woorden zeiden, had geen invloed.

Aandacht van de hond

Na het 1 keer horen van de opnames, reageerden 48 van de honden als ofwel dezelfde spreker een nieuw woord zei, ofwel een andere spreker hetzelfde woord zei. De overige 22 honden reageerden niet zichtbaar of waren afgeleid.

Het team baseerde zijn inschatting van de reacties van de honden op hoe lang ze opletten wanneer de stem of het woord veranderde. Als de honden hun oren bewogen of hun ogen op iets anders richtten, liet dat bijvoorbeeld zien dat ze de verandering hadden opgemerkt. Als de honden daarentegen een aantal keren hetzelfde woord hoorden, nam hun aandacht af.

Herkenning geluid door domesticatie?

We dachten altijd dat alleen mensen klinkers in woorden kunnen opmerken, maar uit onderzoek bleek dat honden dit spontaan kunnen, zonder enige training.

“Het verrast me hoe goed sommige honden reageerden op onbekende stemmen”, zegt Root-Gutteridge. “Misschien betekent dat wel dat ze meer begrijpen dan we denken. Deze vaardigheid is misschien te danken aan domesticatie, er zou meer gefokt zijn met honden die meer aandacht besteden aan menselijke geluiden.”

Zit of zat

“De studie benadrukt de kracht van de sociale interacties tussen mens en hond”, aldus psycholoog Britta Osthaus van de Canterbury Christ Church-universiteit in het Verenigd Koninkrijk. “Het zou interessant zijn om te kijken of een goedgetrainde hond verschillend zou reageren op het commando ‘zat’ in plaats van ‘zit’“, voegt ze daaraan toe.

Het onderzoek van Root-Gutteridge en collega’s is gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Biology Letters.

In deze eerste blog over Instagram bekende huisdieren hebben we een leuk stukje over Fightthefrenchbulldog. Dit is een Franse bulldog van bijna 8 maanden.

Fight is op 11 juni 2019 geboren in Bentelo en op 8 augustus 2019 bij ons in de familie gekomen. In het mooie Losser woont hij nu met zijn baasje en vrouwtje een zusje Fayén van bijna 2 jaar. Ook heeft hij een grote broer genaamd ‘Hachi’, een Akita inu van 4 jaar!

Vanaf het eerste moment waren ze dikke vriendjes. Alleen Hachi vond het niet goed dat Fight met het speelgoed speelde van Hachi, dus hebben we maar nieuw speelgoed gekocht. Haha! En nu moet je ze zien samen, Hachi zwaait met een touw en Fight neemt het andere uiteinde van het touw in zijn bek en laat zich gewoon heen en weer zwaaien, zo leuk om te zien! Ook liggen ze graag bij elkaar maar dat betekend niet altijd rust.. Fight kan er wat van met zijn gesnurk, maar niet alleen dat… soms komt er ook een naar luchtje voorbij, ja scheten laten kan hij als de beste!

Op zijn instagram @fightthefrenchbulldog staan dan ook foto’s met vele verschillende poses en kleren, deze kleren draagt hij overdag niet, het is echt alleen voor de foto.
Verder is het een hond die niets te kort komt, veel aandacht en liefde krijgt. Hij heeft zelfs zijn eigen plekje in het kingsize bed heeft uitgezocht, dat is dus soms even je tenen intrekken haha! En nee, Hachi heeft toch echt zijn eigen plek beneden.

Klik hieronder op ‘profiel bekijken’ om naar het profiel te gaan